Του Γιάννη Γεωργόπουλου
Σε …Μέκκα των ψυχικών νοσημάτων αναδεικνύεται – μαζί και με άλλες περιοχές της ελληνικής επικράτειας η Πάτρα , η Αχαΐα αλλά και η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας καθώς σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία , σε ότι αφορά μόνο την σχιζοφρένεια αλλά και την μανιοκατάθλιψη ο αριθμός των πασχόντων για την πρωτεύουσα της Αχαΐας αγγίζει και ξεπερνά τις 2.100 περιπτώσεις.
Οι απόλυτοι αριθμοί ανεβαίνουν σε ότι αφορά το νομό Αχαΐας καθώς τα περιστατικά εκτιμάται πως ανέρχονται και ξεπερνούν τις 3.200 ενώ για το σύνολο της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος τα στατιστικά στοιχεία αλλά και τα διεθνή στάνταρ παραπέμπουν σε 6.800 άτομα τα οποία πάσχουν – με τις πιο μετριοπαθείς απογραφές – από σχιζοφρένεια ή μανιοκατάθλιψη.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και σε ότι αφορά στο σύνολο των ατόμων που πάσχουν και από ψυχικά νοσήματα όπως Ψυχωτικές διαταραχές, Διπολική διαταραχή, Κατάθλιψη, Αγχώδεις διαταραχές, Άνοια, Διαταραχές ύπνου – Αϋπνία, Σεξουαλικές διαταραχές και διαταραχές πρόσληψης τροφής, των οποίων ο αριθμός μόνο σε επίπεδο Πάτρας εκτιμάται πως ξεπερνά τις 6.000 περιστατικά και ίσως αγγίζει τις 10.000.
Τι τρομάζει
Στον απόηχο των όσων εκτυλίσσονται με «φόντο» την αεροπορική τραγωδία στις Άλπεις με θύτη των συγκυβερνήτη του μοιραίου αεροσκάφους, ο οποίος φέρεται να έπασχε από ψυχική νόσο και αυτό τον οδήγησε στην κατάρριψή του, σε επίπεδο επιστημονικής κοινότητας στην περιοχή έρχονται στο προσκήνιο πολλά ερωτηματικά τα οποία αφορούν στην ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου.
Χωρίς να τίθεται θέμα κοινωνικού στιγματισμού των ατόμων που πάσχουν από ψυχικά νοσήματα στο προσκήνιο έρχονται ερωτήματα που αφορούν στη διαχώριση αυτών των ατόμων σε Πάτρα , Αχαΐα αλλά και το σύνολο της Δυτικής Ελλάδας καθώς τα περισσότερα από αυτά παρά την ύπαρξη γνωμάτευσης για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, εξακολουθούν να έχουν σε πολλές περιπτώσεις άδειες οπλοφορίας, να οδηγούν και σε πολλές περιπτώσεις να οδηγούν Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ( λεωφορεία και ταξί) και να χειρίζονται βαρέως τύπου μηχανήματα με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την κοινωνική ασφάλεια στην περιοχή.
Παρά το γεγονός πως προβλέπεται οι γιατροί να ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές στις περισσότερες των περιπτώσεων κάτι τέτοιο δεν ισχύει ενώ και όταν ακόμα γίνεται δεν κινούνται διαδικασίες για την διαχείριση τους , χωρίς παράλληλα να προκύπτει στιγματισμός των ατόμων
Στα σχολεία
Μεγάλο ζητούμενο είναι τι συμβάλει σε πολλές από τις σχολικές μονάδες της περιοχής όπου παρά την καταγραφή εκπαιδευτικών με ψυχικά νοσήματα κανένας δεν έχει φροντίσει για τη μετακίνηση τους με διακριτικό τρόπο σε θέσεις γραφείων προκειμένου να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για βαριές περιπτώσεις.
Οι επιληψίες
Ανεξαρτήτως των περιπτώσεων που παραπέμπουν σε πάσχοντες από ψυχικά νοσήματα μια άλλη κατηγορία που αποτελεί πονοκέφαλο για τους εμπλεκόμενους με τη διαχείριση συγκεκριμένων περιστατικών είναι αυτή με τα επιληπτικά επεισόδια.
Να σημειωθεί πως ένα μεγάλο μέρος τους πληθυσμού στην περιοχή πάσχει από επιληψία – πάθηση η οποία δεν προειδοποιεί ως προς την εκδήλωση κρίσης – αλλά παρόλα αυτά κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει φροντίσει για την αφαίρεση διπλωμάτων οδήγσηης από τα άτομα που έχει διαγνωστεί πως πάσχουν από επιληψία με αποτέλεσμα να θεωρούντυαι εν δυνάμει «κινητές βόμβες».
Να σημειωθεί κρίσεις επιληψίας έχουν εκδηλωθεί σε εκπαιδευτικούς αλλά και μαθητές την ώρα μαθήματος σε σχολεία της Πάτρας και της ευρύτερης περιοχής αλλά παρόλα αυτά δεν έχει υπάρξει καμία μέριμνα για την διαχείριση τους όπως προβλέπει η ιατρική αλλά και ο κώδικας δεοντολογίας προκειμένου και οι πάσχοντες να είναι ασφαλείας αλλά και να μην υπάρχει πρόβλημα σε κοινωνικές ομάδες.
